Sinds 1 februari werk ik 16 uur per week bij bijBram. Ik had niet verwacht dat ik als stadse gozer in de groene weide terecht zou komen. Is het toeval? Misschien wel, of misschien ook niet. Ik had al wel eens gehoord van bijBram, maar wat ze nou precies deden wist ik niet.

Onbegaanbare paden

Begin januari stond ik met Frans op het grindpad van bijBram. Ik begeleid Frans al enige tijd, aangezien hij niks op heeft met de reguliere zorg en vooral niet met het woord ‘Psychiater’ en ook niet met de diagnoses die hij heeft gekregen. We zijn wat plekken aan het bezichtigen om hem te motiveren om ouderlijk huis te verlaten. Frans blijft staan op het grindpad en zegt tegen me: ‘Harry, ik vertrouw het hier niet, het is een zwarte-kousen-bende en ze doen hier ook wat in de koffie.’ Ik reageer direct en zeg: ‘Ja klopt, stront doen ze hier in de koffie.’

Frans wil niet mee het terrein op. Een grote auto komt onze richting oprijden. Hij stopt en het raampje gaat naar beneden. De man achter het stuur begroet ons vriendelijk. Hij heeft een zwarte sweater aan met het logo van bijBram. Hij vraagt wie we zijn en wat we komen doen, want hij wil ons met alle liefde rondleiden. Ik vertel hem wie we zijn. Hij doet de deur open en omhelst me.

‘Harry Gras ik volg je al jaren!’

Verbouwereerd blijf ik achter met een afspraak om verder te praten.

Tweeënhalve maand later mag ik concluderen dat ze wat ze op hun logo hebben staan, ‘de zorg kan anders’, ook daadwerkelijk waarmaken. In het kort gezegd bouwen ze een familie om de leden heen. Ze sluiten mensen in door aan te sluiten. En ze ondersteunen de mensen voor wie de gebaande paden in de GGz niet begaanbaar bleken te zijn.

Grafstenen

Zo kwam ik in contact met Karel, een lid van bijBram. Karel is een markante man van rond de 40. Hij woont achter in het boerenland. Vanaf de weg kun je zijn zelfgebouwde hut niet zien. Je moet echt weten waar het is, anders vind je het nooit. Ik loop zo’n 500 meter over het gras en open het hek. De bloesems van de verschillende fruitbomen staan er prachtig bij. Helemaal op het eind, net voor zijn hut, staat zijn hond Boef. Hij kijkt me met een schuin hoofd aan. Het is een bakbeest, maar wel een lief bakbeest. Op het land staan een paar auto’s en veel oud materiaal wat je nog altijd kan gebruiken.

Karel is een bijzondere man met een duidelijke mening. ‘Mijn extreme opvattingen zijn wat minder geworden, want ik ben in ontwikkeling’, zegt Karel.

Masterclass

Hij leidt me rond en legt alles uit over de verschillende bomen die hij heeft staan. Onder één van de bomen staan twee grafstenen. Het zijn de grafstenen van zijn vader en opa. Ik hoef niks te doen, de familieverhalen komen vanzelf los. De dominante opvattingen en patronen zijn gewoon doorgerold naar Karel. Geestdriftig vertelt hij dat zijn vader en opa zelf heeft begraven. Hij vindt dat het zo hoort. Toen de graven werden geruimd heeft hij, omdat het zo hoort de twee stenen meegenomen. Hij heeft dat gedaan uit eerbied, loyaliteit en liefde. Er staan ook twee bordjes, met daarop de namen van zijn overleden poes en hond. Ook die heeft hij zelf begraven.

Karel zet me aan het denken. Ik vertel hem dat mijn moeder een paar jaar geleden overleden is en dat haar graf over een aantal jaar wordt geruimd. Ik vraag me hardop af, of ik de grafsteen van mijn moeder in de tuin zou zetten?

Karel reageert direct en vertelt me dat ik niet zoveel moet denken en het gewoon moet doen uit eerbied, loyaliteit en liefde. Mijmerend over alle familieverhalen loopt hij samen met zijn hond Boef mee naar de auto. Hij zwaait me uit. De hele weg terug denk ik aan of ik het nou wel of niet zal doen. Is dit wel zo anders of is het eigenlijk heel gewoon?

BijBram

BijBram is een kleinschalige zorgorganisatie waar respect, gelijkwaardigheid, ondersteuning en behandeling centraal staan.

BijBram spreekt van leden, niet van cliënten of patiënten. Of je nu een WMO-beschikking hebt, een behandelrelatie of een arbeidsovereenkomst; je bent lid van bijBram!

Samen met een groep enthousiaste en gespecialiseerde medewerkers en natuurlijk alle andere leden wordt er bijBram zeven dagen per week gewerkt aan herstel en ontwikkeling.

BijBram is iets voor jou als je te maken hebt met uitsluiting en verveling, gebrek aan initiatief en meerdere teleurstellingen in het leven.