In het jaar 2010 begon ik, samen met sociaal psychiatrisch verpleegkundige Rokus Loopik, met het organiseren van Gras/Loopik Learning Experiences, eerst alléén voor cliënten. In mei 2011 reisden wij in opdracht van Altrecht, de Tussenvoorziening en de SWBU met 11 cliënten naar New York. Een bijzonder innovatief initiatief. The outcome van deze reis was overweldigend.

Zo overweldigend dat veel instellingen, zoals bijvoorbeeld het Leger des Heils, Altrecht, Lister, Kwintes, de Zeeuwse Gronden, Arkin, ProPersona, Molemann/Tielens, Zelfregiecentrum Venlo en Weert, GGZ Breburg, Parnassia, ons toestaan elk jaar met een groep van 15 mensen naar verschillende steden te reizen. En in juni 2012 wonnen we “de GGZ Plus Innovation Award” voor deze studiereizen voor ervaringsdeskundigen.

Tegenwoordig gaat er een mix mee van cliënten, ervaringsdeskundigen en hulpverleners. Voor veel van hen is het een ‘life changing experience’. De impact van het herstellende karakter van deze reizen is zo groot, dat mensen voor-, tijdens- en na de reis klinkende resultaten weten te bereiken.

Eindelijk was het nu weer zo ver dat we na drie jaar Covid deze Learning experience konden organiseren. Ook nu weer gingen er mensen mee van het Leger de Heils, Traverse, Altrecht, lister en een straatfotograaf uit Amsterdam.

Op een warme dag op een terrasje op 9th avenue in New York had ik op de laatste dag een gesprek met Peter en Hidde. De dagen ervoor hadden we veel instellingen bezocht die volledig geleid worden door ervaringswerkers. Peter en Hidde mochten van Lister mee met deze reis. Peter vertelde dat zijn droom drie jaar gelden begon, zijn kamer hangt vol met spullen van New York.

Hij zegt:
’Ik dacht toen ik de uitnodiging kreeg dat ik dit ik met beide handen moet aanpakken. Een jaar geleden zat ik nog aan de drank. Ik vecht al 17 jaar tegen de stemmen van mensen in mijn hoofd die wat zeggen. De ochtenden gaan slecht af en toe. Ik heb geleerd door de zure appel heen te bijten en ben altijd hoop blijven houden dat het beter zal gaan. Ik wilde voor mezelf van dat monster af en hem vaarwel zeggen. Deze reis betekent daadwerkelijk een afsluiting van een periode en dat het daadwerkelijk mogelijk is om je droom uit te laten komen.
Ik heb geleerd van de Bubbel. Dat is een ontmoeting met mensen met lived experience die hun verhaal vertellen en die zich hebben weten om te turnen om niet bij de pakken neer te zitten. Ik heb voor het eerst een korte presentatie gedaan. Ik had dat niet van mezelf verwacht. Ik hou er niet van om in de belangstelling te staan. Ik zal ook nooit meer zeuren over drukte, want wat je hoort en voelt en ziet in New York, dat is wel andere koek. Deze reis heeft veel voor me betekend. Het geeft me nog meer een boost in de juiste richting.
De organisatie moet hier zeker mee doorgaan. Het is niet alleen een experience, maar een life defining moment voor mij. Een alles bepalend moment. Supermooi. En op het laatst krijg ik nog een silver lucky dollar met een mooie toespraak. Deze dollar hou ik elke dag op zak en gaat me geluk brengen. Klinkt gek en ik hou zelf ook nog van oude munten. En o ja, wat ik gevoeld en gezien heb, het kan altijd een tandje erger en mijn moeder is apetrots op me. Ik ben zo trots als een pauw.’

Hidde gaat helemaal op in het verhaal op van zijn vriend. Hij is zichtbaar ontroerd en zijn waterige ogen zeggen genoeg. Hidde kijkt me aan en begint spontaan te vertellen:
‘Het is waanzinnig om dit mee te mogen maken, ik krijg er weer kippenvel van, om hier onderdeel van te mogen zijn. Het is helend, ik zou zo doorgaan samen naar Miami. Dit bevestigt hoe ik herstel voel en zie en hoe ik het zou willen aanraden. Als koppel ervaar ik juist helemaal niet meer dat ik een begeleider ben. Het is moeilijk in woorden te vatten, je moet het ervaren hoe het ook kan en juist is het goed voor de sceptici die in ja-maar-modus blijven hangen. De hele aanloop alles er omheen, de wederkerigheid, deze ervaring, de eenheid met Peter, dat is het herstellende karakter van deze reis.
Ik zou als tip geven dat managers het dienen te ervaren en als koppel mee zouden kunnen lopen met een cliënt. Je voelt dan in je botten hoe en wat veerkracht is. Ik heb echt het herstellende karakter van de reis ervaren en dat kan je alleen maar voelen als je bent mee geweest. Ze gaan me straks vragen hoe het geweest is, ik weet nu al dat het niet uit te leggen is. De reis is een aaneenschakeling van hoogtepunten.’

In het vliegtuig zit Peter vlak achter me. Qua grootte en omvang doet hij me denken aan een Amerikaan. Ik kijk om en hij zegt: ‘Die silver lucky dollar werkt nu al, ik heb niemand naast me, lekker ruim.’