Blog

Samen met Lisette ben ik op weg naar Irina die in Karlsruhe woont. Irina leerde ik zo’n 10 jaar geleden in Boekarest kennen, tijdens de Gras/loopik learning experience. Ze werkte toen bij Samusocial din Romania. Samusocial is een daklozenorganisatie. Ze bedienen daklozen van jong tot oud en bestaan sinds 2003. Irina werkte daar als social

Op onze stalen ros reden we naar de plek waar hij vaak te vinden was. Zijn veilige haven was een garagebox. Zijn zwarte terlenka broek, strakke shirt, zwarte puntslofjes en gitzwarte haar maakten een onuitwisbare indruk. Zijn aura voelde aan als een magnetisch veld. De terlenkaman hoefde zichzelf niet te introduceren, want bij onze eerste

Tegenwoordig heb ik het genoegen om het prachtige vak bemoeizorg uit te oefenen op het platteland. De problematiek verschilt daar niet zoveel van die in de stad. Ook op het platteland heb je mensen met problemen op meerdere levensgebieden, zoals wonen, sociale contacten, zelfzorg en op het gebied van administratie, financiën, verslaving en je hebt

Sinds 1 februari werk ik 16 uur per week bij bijBram. Ik had niet verwacht dat ik als stadse gozer in de groene weide terecht zou komen. Is het toeval? Misschien wel, of misschien ook niet. Ik had al wel eens gehoord van bijBram, maar wat ze nou precies deden wist ik niet. Onbegaanbare paden

Om half 5 rijd ik mijn Kia Picanto het terrein op van de Moester in Gent. Aan de poort van het terrein staat een bord met de vermelding: ’31 maart foute party’ Het is stil op de Moester. De Moester is een zorgboerderij waar elke dag 80 tot 100 mensen komen. Ik kom al zeer

Ik ben op weg naar Daley. We gaan naar de GGz West Noord-Brabant. Samen met de geneesheerdirecteur zullen we een masterclass geven over het verminderen van separaties, liefst tot nul. De moeder van Daley ontvangt me hartelijk met een knuffel. Onlangs is haar man overleden na een lange strijd tegen de vervelende volksziekte. Ze zegt: